We volgden de spannendste paden vanuit het stadscentrum, door de oude stad, de Stefansberg op naar de nieuwe stad - altijd vergezeld van boeiende persoonlijkheden zoals Johannes Gutenberg of Marc Chagall.
In de kathedraal van Mainz
Midden in het hart van Mainz, op het levendige marktplein, beginnen we onze wandeling door de hoofdstad van Rijnland-Palts. Onze ogen vallen meteen op het imposante monument van rode zandsteen dat waakt over de kleurrijke drukte aan zijn voeten.
Martinuskathedraal in Mainz heeft deze stad gevormd sinds de eerste steen werd gelegd in de 10e eeuw en heeft veel meegemaakt: zeven koninklijke kroningen bijvoorbeeld, maar ook zeven branden.
We stappen door het portaal en het rumoer van stemmen op de markt valt ineens weg. De kathedraal van Mainz is een oase van rust. We lopen door het grote interieur van de kerk, die is gemodelleerd naar de Sint-Pietersbasiliek in Rome.
Het klooster met twee verdiepingen uit de 15e eeuw en een idyllische tuin is ook de moeite waard. De kanunniken woonden vroeger in de aangrenzende gebouwen, waarin tegenwoordig de bisschoppelijke kathedraal en het Diocesaan Museum zijn gevestigd.
In het Gutenberg Museum
We wandelen een paar meter verder naar de Liebfrauenplatz en staan recht voor de prachtige gevel van de Gutenberg Museum. Iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis en identiteit van Mainz kan niet om één heer heen: Johannes Gutenberg. De uitvinder van de boekdrukkunst is de belangrijkste zoon van de stad, dus het is niet verwonderlijk dat er een museum aan hem en zijn millenniumerfenis is gewijd.
Het Gutenberg Museum in het Huis van de Romeinse Keizer
In de zorgvuldig samengestelde tentoonstelling dompelen we ons onder in de wereld van de schrijfcultuur. We bekijken zeldzame drukpersen en leren dat Johannes Gutenberg - in tegenstelling tot wat altijd wordt afgeschilderd - waarschijnlijk helemaal geen baard droeg. We zijn vooral blij dat we twee originele Gutenberg-bijbels uit de 15e eeuw kunnen zien, die worden gepresenteerd in een verduisterde inloopkelder vanwege hun gevoeligheid voor licht.
Geïnspireerd door de nieuw verworven kennis over werkstappen en druktechnieken willen we zelf aan de slag. En waar zijn we in betere handen dan bij de Museum's eigen drukkerij? Zodra je binnenkomt, voel je de creativiteit van deze plek. Afgewerkte prints hangen aan de plafonds, er hangt een geur van verf en de planken buigen onder gereedschap, letters en papier. Een geweldige sfeer!
Onder deskundige begeleiding maken we onze eigen afdruk. De keuze aan motieven is bijna eindeloos, maar wij kozen voor een Gutenbergportret (met baard trouwens). Zo houden we een echt stukje stadsgeschiedenis van Mainz in onze handen.
Langs de Augustinerstraße
De stadswandeling brengt ons verder in de richting van de Augustinerstraße. Met zijn historische vakwerkhuizen, kleine boetiekjes, cafés en wijntavernes is het een echt juweeltje in de Oude binnenstad Mainz. Dit is niet veel veranderd sinds de Middeleeuwen, want ook toen pulseerde het leven hier.
De Kersenboomgaard is een klein, pittoresk plein dat grenst aan de Augustinerstraße. Hier komen we Johannes Gutenberg weer tegen, zij het indirect. De "Huis Zum Aschaffenberg"Het is het oudste nog bestaande vakwerkhuis in de stad en diende ooit als borg voor een lening die een familielid had afgesloten voor de boekdrukker en zijn ondernemingen.
Zo totaal verschillend van de relatief eenvoudige Dom van Mainz is de Augustijnenkerk. In de barokke kerk uit de 18e eeuw ligt de nadruk onmiskenbaar op weelde met liefde voor detail. In het indrukwekkende kerkinterieur laten we plafondschilderingen, houten figuren en veel goud op ons inwerken. De bedoeling van de keurvorst destijds, om geen "boerenkerk" te bouwen, was geslaagd, zouden we zeggen.
In St. Stephen's
Nu gaat het de goede kant op! Op de Stefansberg, de hoogste heuvel in de stad, staat de gotische Parochiekerk van St. Stephen. Opnieuw duiken we in een ander hoofdstuk van de stadsgeschiedenis van Mainz, een hoofdstuk dat minder ver teruggaat in de tijd. Zoals zoveel historische gebouwen werd de Stephansdom zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog. Stephen's zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de uitgebreide restauratie werd in de jaren 1970 een sterke stempel gedrukt.
Op verzoek van de toenmalige pastoor werd in de kerk een monument opgericht voor de Duits-Franse vriendschap en de christelijk-joodse solidariteit. De wereldberoemde Joodse kunstenaar Marc Chagall ontwierp in totaal negen kerkramen, die sindsdien het interieur in een romantisch blauw licht baden. Het zijn de enige ramen die hij ooit voor een Duitse kerk ontwierp.
Iets onder St. Stephen's, midden in een groene oase, vinden we een bankje en genieten we van de kleine pauze. Het zoemt en zoemt, de insecten zijn hier net zo druk als de mensen op het marktplein daarvoor.
Bij de ruïne van St. Christoph
We laten de Stefansberg achter ons en lopen over de Gutenbergplatz met het beroemde Gutenbergmonument richting de nieuwe stad van Mainz. We komen langs de Karmeliterplatz en de ruïnes van de vroeggotische kerk. Parochiekerk van St. Christoffel.
Deze kerk werd ook zwaar verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar werd in tegenstelling tot St. Stephen's niet herbouwd. In de jaren 1960 werd St. Christoffel omgebouwd tot een gedenkteken. Sindsdien dient het als herinnering aan de verschrikkingen van het nationaalsocialisme en de verwoesting van de stad tot het einde van de oorlog.
Maar we ontmoeten hier ook weer een oude bekende. Men gelooft dat Johannes Gutenberg in deze kerk is gedoopt. Zijn geboortehuis, dat niet meer bestaat, stond in de directe omgeving. Het vermoeden is duidelijk.
Voor de synagoge
Een van de meest bewogen hoofdstukken in de geschiedenis van Mainz is dat van de Joodse gemeenschap. Het is een van de oudste in heel Duitsland, met de vroegste sporen die teruggaan tot de 10e eeuw.
In het hart van de nieuwe stad staan we voor de werkelijk indrukwekkende nieuwe synagogedat werd gebouwd en ingewijd in 2010, precies op de plek waar de oude hoofdsynagoge werd geplunderd en vernietigd in de nacht van de pogroms in 1938.
De architectuur is fascinerend. De ongewone vorm van het gebedshuis symboliseert de Hebreeuwse letters van de Joodse liturgische zegen "Kedushah". Op het voorplein lopen we door een boog van zuilen. Dit enige bewaard gebleven element van de oude synagoge vormt een sterk contrast, maar ook een brug tussen verleden en heden.
In het verkiezingspaleis
Onze wandeling in de voetsporen van de stadsgeschiedenis van Mainz eindigt voor het Verkiezingspaleis. Het is een van de mooiste renaissancegebouwen van Europa en maakt een prachtige indruk met zijn zandsteenrode kleur en fraaie gevel! Vroeger resideerden hier de aartsbisschoppen van Mainz, die in deze functie ook keurvorsten waren.
Tegenwoordig vindt hier elk jaar het televisieprogramma "Mainz bleibt Mainz, wie es singt und lacht" (Mainz blijft Mainz, zoals het zingt en lacht) plaats. Het is ook een stukje stadsgeschiedenis van Mainz dat niet meer weg te denken is.
