De gebouwen van sommige vinotheken zijn extra indrukwekkend door hun architectuur of kunnen een bijzonder verhaal vertellen. Ik bezocht drie van deze vinotheken tijdens mijn reis en liet me betoveren.
Wijnwinkel Klosterhof: Nieuw huis in oude muren
Midden op het marktplein van Flonheim, achter rozen en een historische fontein, staat een smal, prachtig gerestaureerd gebouw. Hier bevindt zich de eerste bestemming van mijn reis, de Vinotheek Klosterhof.
Voordat ik door de moderne toegangsdeur stap, maak ik gebruik van het raam in de entree en de mogelijkheid om te "gluren". Alleen besef ik hoe groot en ruim deze vinotheek is. I Ik heb een afspraak met Anke Schäfer-Graß, de vriendelijke ziel van het huis, en haar man en haar man Dr. Ralf Schäfer, de wijnmaker.
We nemen plaats aan een tafel op de gezellige binnenplaats. Terwijl we genieten van onze druivensap spritzer en het uitzicht op de "stille buur", de prachtige zandstenen kerk, vertellen de twee me over de geschiedenis van dit historische huis.
Het gebouw van de vinotheek werd rond de 18e eeuw gebouwd. Voordat het in 2011 tot 2013 werd omgebouwd tot vinotheek, huisvestten deze muren al boerderijen, families en een elektrische markt. In de tijd van de Leinreiter was dit huis waarschijnlijk een smederij die de hoeven van de Leinreiter paarden verzorgde tijdens hun stops, maar dat weten we niet helemaal zeker. De grond waarop we staan heeft nog meer verhalen te vertellen. In de middeleeuwen stond er in dit deel van Flonheim een klooster van Augustijner kanunniken. Dit is bewezen door oude vondsten. Dit stukje Flonheimse geschiedenis heeft geleid tot de naam van het wijnhuis Klosterhof.
De eeuwenlange geschiedenis is de reden waarom de muren van deze vinotheek op de monumentenlijst staan. Aan de buitenkant is het gebouw alleen gerestaureerd om het een nieuwe glans te geven. Binnen de oude muren werd een nieuw huis gecreëerd. Voor het nieuwe huis binnenin heeft het echtpaar een paar dingen veranderd, en nu wil ik een kijkje nemen. Ik ben verbaasd als we samen de eerste verdieping bereiken via de houten trap met glazen elementen. Het is niet alleen het vrije uitzicht op de tweede verdieping, die op een galerij lijkt, waardoor deze ruimte groot en ruim lijkt. Er is plaats voor veel gasten aan de moderne tafels van echt hout.
Het echtpaar vertelt me dat ze het volledige ontwerp hebben gerealiseerd zonder architect, alleen met de hulp van een bouwkundig ingenieur en regionale en lokale ambachtslieden. Dit huis is een gemeenschapsproject. Het bevat de creativiteit en het hart en de ziel van veel mensen, dat kan ik zien. Het heeft niet veel extra decoratieve elementen nodig. De oude kamers met hun nieuwe charme hebben een geheel eigen uitstraling.
Hier kun je zien wanneer je het nieuwe huis binnen de oude muren kunt bezoeken en welke evenementen er op stapel staan. Website van Wijnhuis Klosterhof.
Hemmes Winery: "Je kunt geschiedenis niet namaken".
Ik ga verder naar Bingen en ben erg benieuwd wat me te wachten staat, want nu ga ik naar school. Om precies te zijn naar de oude dorpsschool in Bingen-Kempten, die nu de Vinothek van de Hemmes Wijnmakerij is hier gehuisvest. Het gebouw uit 1908 maakt indruk met zijn eenvoudige art-nouveaustijl, ramen met zandstenen kozijnen, imposante toegangsdeur en klimmende wijnrank.
Wijnmaker Frank Hemmes begroet me bij de grote deur en vertelt me dat vroeger alleen leraren er gebruik van mochten maken. De leerlingen - zijn vader was een van hen - moesten zich verzamelen op het schoolplein en via de achterdeur naar binnen gaan. Friedel Hemmes moest dus maar liefst twintig seconden lopen in plaats van tien, omdat de wijngaard van de familie recht tegenover het schoolgebouw ligt.
Tijdens de schoolhervorming van 1961 werd de dorpsschool gesloten. Het duurde vele jaren voordat Frank Hemmes het monumentale huis kon kopen en het nieuw leven kon inblazen, maar hij gaf nooit op: "Dit oude gebouw, deze geschiedenis - zoiets kun je niet ergens op het platteland namaken. In 2010 ontving de familie Hemmes de prijs "Duurzaamheid in wijntoerisme" van de Great Wine Capitals voor het behoud van het oude gebouw en de omschakeling naar duurzame energievoorziening.
Frank Hemmes heeft zijn vinotheek ingericht in twee van de vier voormalige klaslokalen. Liefdevol samengestelde voorwerpen zoals een oude bel, leren schooltassen en kleine schrijfplankjes herinneren aan het historische verleden van het gebouw. Daarnaast heeft hij zich persoonlijk ingezet voor de educatieve missie rond de regionale wijncultuur.
De wijnboer leidt de leerlingen door de wijnproeverij als een leraar van vroeger, met een smoking, hoge hoed en wandelstok, deelt vloeibare leermiddelen en passende snacks uit, vertelt interessante feiten over biologie, geologie en geschiedenis, en legt altijd spannende verbanden met wijn. Dit maakt school leuk en allesbehalve "droog"!
Ingelheimer Winzerkeller: moderniteit ontmoet Ingelheimse geschiedenis
Aan de buitenkant zie ik al dat de volgende vinotheek een historisch gebouw is. Voor me ligt de Ingelheim Wijnmakerijeen groot zandstenen gebouw met rode bakstenen elementen. Als ik binnenkom, heb ik meteen het gevoel dat ik op vakantie ben. Ik sta in een grote binnentuin met mediterrane planten. Het is moeilijk te geloven dat er een paar jaar geleden nog een wijnpershal binnen deze muren stond.
Ik heb een afspraak met Katharina Ferch, een medewerkster van de Winzerkeller. Je zult de wijnboer zelf niet tegenkomen in deze vinotheek, want het gebouw van de Ingelheimer Winzerkeller huisvest het VVV-kantoor, een restaurant en een lokale vinotheek, die momenteel wijnen aanbiedt van 25 Ingelheimse wijnhuizen. Toen Ingelheim op zoek was naar een locatie voor een lokale vinotheek, kwam geen ander gebouw in aanmerking dan de Ingelheimer Winzerkeller. Dit is wat Katharina Ferch me vertelt. Er is waarschijnlijk geen ander gebouw waarvan de muren meer wijngeschiedenis vertellen en de inwoners van Ingelheim meer met hun verleden verbinden.
Als gemeenschapskelder werd de Winzerkeller gebouwd door leden van de wijnbouwgemeenschap van Ingelheim zelf. Om me de geschiedenis van de Winzerkeller beter te laten begrijpen, laat mevrouw Ferch me de eerste van de twee kelders zien. We gaan een sfeervol verlichte gewelfde kelder binnen. De zandstenen muren zijn tijdens de renovatie gezandstraald, zodat ze nu in dezelfde pracht schitteren als meer dan honderd jaar geleden.
Waar nu ruimte is voor evenementen en culturele activiteiten, werd naar verluidt tot eind jaren negentig de wijn van de wijnbouwgemeenschap Ingelheim geproduceerd. Hoe dit eruit zou hebben gezien, wordt duidelijker in de tweede kelder. Hier dragen de zandstenen muren nog steeds de originele patina. Deze gewelfde kelder is veel kouder en ik stel me voor dat ik de wijn nog steeds kan ruiken. Geen wonder, hier kun je je vergapen aan oude betonnen tanks en een verzameling houten vaten met jaartal-specifiek houtsnijwerk.
Er wordt ook gezegd dat houten wijnvaten door de jaren heen hun sporen hebben nagelaten op de trap naar boven. Een gloednieuwe metalen wenteltrap, die tijdens de renovatie in een cirkel in het zandstenen plafond is gefreesd, leidt ons terug van de geschiedenis naar het heden en naar de plaatselijke vinotheek. Ik ben overdonderd door het grote aanbod en de verschillende etiketten van de 25 wijnhuizen. Twee aardige medewerkers wachten me al op en zo word ik, zoals gebruikelijk in een vinotheek, goed geadviseerd over de wijnkeuze.
Ik kan het me buiten op het terras gemakkelijk maken en genieten van het uitzicht over de kleine wijngaard met tafeldruiven van de Winzerkeller aan de overkant van de Rijn. Tegelijkertijd proef ik mijn weg door het gevarieerde wijnassortiment van Ingelheim.
Op de website van de Ingelheimer Winzerkeller vindt u meer informatie over de Wijnwinkel Ingelheim en de openingstijden.
Nog meer vinotheken
Er zijn momenteel 30 van deze speciale vinotheken - en het netwerk groeit. Ga voor een voortdurend bijgewerkt overzicht van alle Rheinhessen-AUSGEZEICHNET vinotheken naar hier.
