Fruitige fietstocht met lentegevoel - onderweg op de fruitroute

Dit artikel werd gepubliceerd op 07 mei 2021 en bijgewerkt op 25 april 2024.

Vooral rond Ingelheim am Rhein zijn er veel boomgaarden en weiden in de dalen niet ver van de Rijn. Maar het zijn niet alleen druiven, appels, kersen en dergelijke die zich hier thuis voelen, maar ook de mensen die we vandaag op onze tocht langs de fruitroute zullen ontmoeten.

Op het zadel en in de pedalen

Om meer te weten te komen over de regio rond Ingelheim am Rhein, stappen we een dag op de fiets. We fietsen langs de Westelijke lus van de fruitroute met start en finish in de rode wijnstad. Tegen de klok in, zoals in de routeaanbeveling staat, begonnen we aan de ongeveer 30 kilometer met slechts één langere klim van Gau-Algesheim naar Ober-Hilbersheim.

Maar wacht - we hebben nog geen fietsen! Voordat we de Rijn-Hessische lentelucht om onze neus laten waaien, lenen we ze vandaag in de vorm van twee strakke e-bikes bij de Fetzers Landhotel in Ingelheim. Het hotel ligt op een rustige locatie in de wijk Sporkenheim, op slechts een paar kilometer afstand van de fruitroute en is daarom ook een ideale uitvalsbasis voor verdere ontdekkingstochten in Rheinhessen.

Gau-Algesheim - Mekka voor wijn- en fietsliefhebbers

Dus nu gaat de helm op en gaan we in westelijke richting naar onze eerste stop in Gau-Algesheim. Voorbij de noordelijke uitlopers van de Westerberg en de eerste bloeiende fruitbomen wacht ons het kleine wijnstadje, dat elk jaar in het tweede weekend van oktober een bedevaartsoord wordt voor veel wijnliefhebbers. Het "Festival van de Jonge Wijn" is al sinds 1952 een vast onderdeel van de evenementenkalender. Ondertussen is het ook uitgegroeid tot een van de speciale Rheinhessen UITSTEKENDE wijnfeesten. Op en rond het marktplein bieden de wijnboeren van Gau-Algesheim dan zowel de jonge wijn - Federweißer - als de oudere wijngaardschatten aan met veel amusement en culinaire specialiteiten. Maar oktober is nog ver weg in de lente en dus genieten we van het rustige landschap van het marktplein tijdens een klein ontbijt voordat we de paar meter naar Kasteel Ardeck rijden.

Emil Busch, eredirecteur van het museum, wacht ons hier op. Rijns Fietsmuseum. Vele schatten en zeldzaamheden wachten op ons in vijf kamers van het kasteel. Elke zondagmiddag van 14.00 tot 18.00 uur en op feestdagen kun je binnen een kijkje nemen en 85 tentoonstellingen over het wiel ontdekken.

Beginnend met een replica van Karl Drais' draaiende machine, naar de
Van echte "fietsen" uit de laatste eeuwen tot de racemachines van de moderne tijd, alles kan worden aangeraakt, gefotografeerd en onderzocht. Aanraken en fotograferen? Ja, dat klopt, want in tegenstelling tot veel andere musea is dit in het Rheinhessen Bicycle Museum uitdrukkelijk toegestaan! Dat is de filosofie van de tentoonstelling, zoals de heer Busch ons uitlegt: "grijpen om te grijpen en aanraken om te grijpen!", terwijl hij stralend van vreugde een van de vele fietsen bestijgt en de werking ervan met veel toewijding en waardering aan ons illustreert.

Overigens is de toegang gratis, maar een kleine donatie bij de uitgang wordt natuurlijk op prijs gesteld.

Door bloeiende velden en weiden naar Appenheim

We stappen weer op het zadel en na het museumbezoek voelen we ons op onze e-bikes tijdreizigers uit de toekomst. Omdat we vandaag nog veel te doen hebben, trappen we door en zetten koers naar Appenheim.

Nu is het een lang stuk door de natuur over het goed aangelegde en geasfalteerde fietspad. En het wordt al snel duidelijk waarom deze route de "fruitroute" wordt genoemd. Appelboomgaarden in volle bloei omzomen ons pad en we kunnen het niet laten om een korte fotopauze in te lassen. Het rustige gezoem van de bijen, het getjilp van de vogels en de verwarmende zon nodigen ons eigenlijk uit om het picknickkleed uit te pakken en te genieten van dit lentemoment. Maar eerst fietsen we door de rustige Welzbachvallei met uitzicht op de Gau-Algesheimer Kopf aan de horizon en zetten koers naar de volgende klim. Er wachten ons immers nog veel meer van zulke panorama's onderweg.

Ongeveer 50 meter van de fruitroute achter Appenheim, aan de voet van een wijngaard, ligt de Molens taverne. We hebben een afspraak met Stefanie Heucher, die ons met open armen ontvangt aan de poort van de boerderij. Zij en haar hele familie zijn zich nog aan het voorbereiden op het nieuwe zomerseizoen. Vanaf mei zal de Mühlen Schänke op zon- en feestdagen vanaf 15.00 uur geopend zijn - "totdat er niemand meer is!" legt de baas lachend uit. Drie generaties werken hand in hand om fietsers, wandelaars, ruiters en andere dagjesmensen te voorzien van tarte flambée, zelfgemaakte steak pizza, steaks en verfrissende drankjes in de grote tuin. Kinderen kunnen zich uitleven in de uitnodigende speeltuin, die wordt bewaakt door Emil de ezel en de twee geiten Herkules en Hennes.

We drinken onze verkoelende druivensap spritzer leeg en nemen afscheid van de familie Heucher, Emil, Herkules en Hannes, die ons nog een paar meter langs het hek vergezelt.

Schommels met uitzicht

We zitten weer stevig in het zadel en kunnen er geen genoeg van krijgen. Alles staat in bloei en we kijken uit naar de heerlijke vruchten! We passeren een kleine, met riet bedekte vijver en blijven de wegwijzers volgen op een lichte klim via Nieder-Hilbersheim omhoog naar Ober-Hilbersheim. Een enorme kersenboom direct aan de rand van het pad met zijn indrukwekkende bloesemmantel trok onze aandacht.

Nadat we het kleine dorpje Engelstadt zijn doorkruist, zien we aan de rechterkant van het pad een Wingertshäuschen, ideaal gelegen op een kleine heuvel in de wijngaard. Een geweldig uitzicht vanaf hier. Maar dat is nog niet alles. Slechts een paar meter verderop staat een schommel midden in het landschap, die natuurlijk meteen uitgeprobeerd moet worden. Vliegen kan zo gemakkelijk zijn!

Als we de fruitroute vervolgen, bereiken we Stadecken-Elsheim en rusten we uit bij een legendarische plek, de Elfduizend Meisjestoren. Volgens de legende ontleent de voormalige douanepost uit de 14e eeuw zijn naam aan de oversteek van de rivier de Selz, die er vroeger onderdoor stroomde, door de heilige Ursula van Keulen. Met haar gevolg van 11.000 maagden was ze op de terugweg van haar pelgrimstocht naar Rome en streek voor een nacht neer in het dorp. In 2006 nam de plaatselijke carnavalsvereniging "Die Schnorressänger" de sponsoring en gedeeltelijke reconstructie van de ruïnes op zich. Niet geheel belangeloos, zoals het begeleidende informatiebord uitlegt: men hoopt dat 11.000 maagden in de nabije toekomst weer hetzelfde pad zullen betreden.

Fijne verleidingen in Schwabenheim an der Selz

De fruitroute heeft nu geen hellingen meer en begeleidt de Selz net zo rustig op zijn weg naar het noorden door dicht en weelderig groen. De fruitbomen vormen een hekwerk voor ons.

In Schwabenheim verlaten we even de route om ons tegoed te doen aan een kleine maar heerlijke snack. Sinds 2011 runt Nina Klos haar winkel in de Schulstraße. Pralinéfabriek. Twintig soorten chocoladerepen en dertig soorten pralines worden geproduceerd door het eenvrouwsbedrijfje van de opgeleide meester-banketbakker. Naast haar favoriete pralines, de kokos saffraan truffels, bevatten de vitrines ook variëteiten zoals honing-amandel truffels, hartverwarmende truffels, Dornfelder truffels en nog veel meer. Een verscheidenheid aan handgemaakte chocoladerepen en holle figuren maken het assortiment compleet. "Mijn klanten zijn vooral dol op mijn marsepeinen crèmevulling. Het smelt zo mooi op de tong," zegt de chocolatier trots, die in haar vorige banen altijd de kans miste om haar eigen creativiteit uit te leven. Je kunt de kleine biologisch gecertificeerde lekkernijen direct in de fabriek proeven op donderdagmiddag of op elk moment op telefonische afspraak. En we kunnen je met een volle mond verzekeren dat het bezoek de moeite waard is!

Laatste spurt naar Ingelheim

Het laatste deel van onze tocht voert langs de wijngaarden van de Westerberg. Op de top van de berg herkennen we kasteel Westerhaus, het grootste boerenlandgoed in Rheinhessen, en de Bismarcktoren op de uitlopers van de berg, voordat we op onze route in Ober-Ingelheim de Ohrenbrücker Tor passeren. Het is een van de gereconstrueerde stadspoorten van de voormalige stadsversterking van Ober-Ingelheim uit de 13e eeuw. We maken een omweg van de fruitroute naar de Hiwwel-routeom het historische Ingelheim met de slotkerk en de stadsmuur eromheen te verkennen.

Als je nog meer geschiedenis wilt opsnuiven in Ingelheim, is er veel te doen in en rond het voormalige Keizerlijk Paleis en in het bijbehorende museum indrukwekkende getuigenissen uit de tijd van de Rooms-Duitse keizers. Hier, waar Karel de Grote en Frederik Barbarossa meer dan 1200 jaar geleden een tijdlang over hun rijk regeerden, kun je nog steeds de adem van de tijd voelen. Veel van de voormalige gebouwen zijn bovengronds zichtbaar, zoals de hallenkerk en de ruïnes van de Aula regia of de Heidesheimpoort.

Fruit op de Fruitroute is ook verkrijgbaar in het voorjaar

Nog maar een paar kilometer scheiden ons van het einde van onze gevarieerde etappe. Helaas! Vanaf het Kaiserpfalz Museum laten we ons gewoon over de Mainzer Straße en de Binger Straße bergafwaarts naar het stadscentrum rollen. Hoewel we ons nu in de lente bevinden, nog helemaal aan het begin van de jaarlijkse cyclus, is het niet nodig om fruit te missen op de fruitroute. Onze laatste stop is een van de fruitboerderijen in de regio. Bij "Elli's Hofladen" in Ingelheim, ook de thuisbasis van Gottschalk fruitWe krijgen appels en verse sappen mee naar huis. Fruitboer Michael Gottschalk vertelt ons meer over zijn boerderij. Hij bewerkt momenteel 16 van de 20 hectare rond Ingelheim met allerlei soorten fruit, waaronder alleen al ongeveer 10 hectare appelbomen. Daarnaast zijn er peren, kweeperen, zoete en zure kersen, kruisbessen, frambozen en nog veel meer. Deze kunnen als hele vruchten direct in de boerderijwinkel of in sommige supermarkten in de omgeving worden gekocht, of als sap worden geperst in verschillende verpakkingen.

En hij geeft ons een dringend verzoek mee voor wandelaars en fietsers als we de boerderij verlaten: hoe praktisch het ook lijkt - fruit plukken en snoepen van de bomen van de fruitboeren is taboe! Veel te vaak heeft hij in de herfst voor lege bomen langs de weg gestaan die hij eigenlijk zelf had willen plukken.

Onze conclusie over de fruitroute (West Loop)

Een prachtige lentedag loopt ten einde. Met de laatste warme zonnestralen op de toppen van onze neuzen stappen we van de fiets weer over op vier wielen en beginnen we aan de terugweg. Een indrukwekkende tocht over de westelijke lus van de Fruitroute ligt achter ons, die op een e-bike zonder veel moeite kan worden afgelegd. Voor degenen die liever een sportievere rit maken, is er de grote Fruitroute met een totaal van meer dan 45 kilometer. In tegenstelling tot zijn kleine zusje heeft deze route nog een paar steile beklimmingen op de Rijn-Hessische hoogvlakte in petto, maar je wordt beloond met fantastische uitzichten over de Rijn tot aan de Taunus.