Een reis naar de Middeleeuwen
Wie Ingelheim bezoekt, moet Keizerlijk Paleis hebben gezien! Karel de Grote liet het middeleeuwse paleiscomplex aan het eind van de 8e eeuw bouwen. Vandaag de dag getuigen uitvoerig gerestaureerde overblijfselen van de vroegere pracht en praal. Je kunt het keizerlijk paleis op eigen houtje of samen met een stadsgids verkennen.
Onze stadsgids Irene Ahl heet ons welkom in de Museum van het keizerlijk paleis. We krijgen een eerste indruk van het leven van Karel de Grote en de historische en archeologische betekenis van de plek die we te voet gaan ontdekken. Ahl vertelt enthousiast over een van de grootste prestaties van de Karolingische heerser - zijn reizen.
Karel de Grote legde in zijn leven ruim 120.000 kilometer af, wat overeenkomt met drie keer de wereld rond. Geen wonder dus dat hij overal in zijn rijk paleizen liet bouwen als basis, onderkomen en regeringszetel. Het keizerlijk paleis in Ingelheim was een van de drie prachtigste paleizen, samen met die in Aken en Nijmegen.
Hun overblijfselen geven ons daar een idee van! We lopen met Irene Ahl door het midden van een woonwijk in Nieder-Ingelheim. Tussen woonhuizen en speeltuinen komen we herhaaldelijk indrukwekkende ruïnes van het voormalige keizerlijk paleis tegen. Een spannende symbiose tussen geschiedenis en heden!
We leren dat het keizerlijk paleis door de eeuwen heen diende als regeringsplaats voor verschillende middeleeuwse heersers. Ze hebben allemaal hun eigen stempel gedrukt. Karel de Grote bijvoorbeeld zag zichzelf in de traditie van de Romeinse keizers en liet zich inspireren door oude paleizen. De Ottonianen voegden een belangrijke hallenkerk toe en de Staufers transformeerden het paleis in een kasteelachtig vestingcomplex.
Irene Ahls favoriete plek in het keizerlijk paleis van Ingelheim is de opmerkelijke Aula regia, de voormalige troonzaal van Karel de Grote. In een ander leven zou onze stadsgids graag een prinses aan zijn hof zijn, onthult ze met een knipoog. Ze zou al de juiste voornaam hebben, want Irene werd al in de Middeleeuwen gegeven.
De Heidesheim Poort uit de Staufer periode is de laatste halte op onze wandeling door het keizerlijk paleis. Tot 2007 werd hier nog gewerkt om archeologische vondsten bloot te leggen en het monument klaar te maken voor bezoekers. Johann Wolfgang von Goethe zou jaloers zijn! Hij wilde het keizerlijk paleis in 1814 bezoeken en was teleurgesteld hoe weinig er nog zichtbaar was van de vroegere pracht en praal. Wij, aan de andere kant, zijn enthousiast over hoeveel we hier hebben kunnen ontdekken en leren.
Aan de muur, op de loer
Irene Ahl leidt ons nu in de richting van Ober-Ingelheim. Na de ondergang van het keizerlijk paleis ontstond hier in de late middeleeuwen een nieuw centrum. We passeren voormalige stadspoorten en gaan recht op de oude kasteelkerkde best bewaarde versterkte kerk in het zuidwesten van Duitsland.
Het wordt beschouwd als een kunsthistorisch juweeltje. Vooral het pestmonument en het Marienfester zijn de moeite waard. De vele oude grafstenen voor de kerk geven de plek een bijna mystieke sfeer.
De 15e-eeuwse verdedigingsmuur, waar je helemaal omheen kunt lopen, is ook indrukwekkend en biedt een compleet nieuw perspectief op de kasteelkerk. Tot slot beklimmen we de opvallende Malakofftoren. Hierboven wacht ons een prachtig uitzicht op het oude Ingelheim, de Rijn-Hessische heuvels en de Rijnvlakte.
Geen "rode wijnstad" zonder wijnproeven
Na de uitgebreide wandeling door de stad kijken we vooral uit naar het volgende programmapunt. Aan de rand van Ober-Ingelheim, omgeven door wijngaarden en met uitzicht op de nabijgelegen slotkerk, ligt het Hamm Wijnmakerij. Anne Hamm heet ons welkom in de Vinothek voor een kleine wijnproeverij.
Terwijl we topwijnen proeven, vertelt ze ons over de lange wijnbouwtraditie van Ingelheim. Karel de Grote zou hier Bourgondische wijnstokken hebben geplant. En omdat de stad - in tegenstelling tot veel andere wijnbouwgebieden in Rheinhessen - voornamelijk rode wijn produceert, is de bijnaam "rode wijnstad" ingeburgerd.
Alleen Goethe was teleurgesteld door de rode wijn uit Ingelheim. Niet omdat hij niet goed was. Integendeel, alle vaten waren opgedronken tijdens zijn bezoek, zoals blijkt uit zijn aantekeningen ... De arme man moet, in tegenstelling tot ons, echt geen goede dag hebben gehad in Ingelheim!
De oudste brouwerij in Ingelheim
Eigenlijk adviseert het spreekwoord: "Bier bij de wijn, laat maar komen!" De uitzondering op deze regel voor ons is de Gouden Engel Brouwerijwaar we gaan eten. Ingelheim produceert niet alleen uitstekende rode wijnen, maar ook heerlijke bieren.
Johannes Winkelser wilde al brouwer worden sinds de vierde klas. Hij vervulde deze kinderdroom via verschillende omwegen door in 2007 de "oudste brouwerij van Ingelheim" op te richten. Bier brouwen in een klassieke wijnstreek vergt moed en uithoudingsvermogen. Winkelser herinnert zich dat hij in de begindagen ook veel ongelovige blikken kreeg toegeworpen. Ondertussen is de Gouden Engel niet meer weg te denken uit Ingelheim.
We genieten van een koud biertje, de seizoensgebonden keuken en de sfeer van deze bijzondere plek. De brouwerij maakt indruk met zijn open, moderne architectuur. Het middelpunt, de bierketels, staan in het midden van het restaurant, zodat we de brouwmeester aan het werk kunnen zien. Oude Ingelheim foto's sieren de muren, waarop een of twee lokale gasten zich al hebben herkend.
Typisch Ingelheim
We brengen de nacht door in de Hotel Ingelheim en maak kennis met een ander spannend deel van Ingelheim: de "Neue Mitte". Hier is de afgelopen jaren een modern centrum gebouwd met winkels, cafés, restaurants en de culturele hal van KING.
In het hele hotel is het thema wijn terug te vinden. In de bordeauxrode kleur van de gestoffeerde meubels die typisch zijn voor Ingelheim, in de tapijten met het patroon van wijnbladeren of in de lampen in de vorm van druiven. Natuurlijk is ook de bar van het hotel voorzien van de beste wijnen uit de regio.
In de ontbijtzaal hangen prachtige foto's van Ingelheim en we herkennen veel plekken die we gisteren al tegenkwamen tijdens onze rondleiding door de stad. Vanaf het balkonterras kijken we neer op onze bestemming van vandaag: de Bismarcktoren van Ingelheim, die midden tussen de wijngaarden boven de stad uittorent.
Op de Hiwwelt Tour Bismarck Toren
Voor vandaag hebben we gekozen voor de Hiwweltour Bismarck Toren ondernomen. De gecertificeerde rondwandeling Prädikat voert door het natuurreservaat Gau-Algesheimer Kopf, omlaag naar de Welzbachvallei en weer omhoog naar de beroemde wijngaard Hundertgulden.
We beginnen onze wandeling bij de Bismarcktoren op de Westerberg, een uitkijktoren die meer dan 100 jaar oud is en ooit werd gebouwd ter ere van de eerste Duitse kanselier. Op 33 meter hoogte hebben we een prachtig uitzicht over de verschillende wijken van Ingelheim op de voorgrond en de Rheingau op de achtergrond.
Het natuurpad loopt door bospassages en wijngaarden, over weilanden en langs de idyllische Welzbach. We komen langs de "salamandergaten", een belangrijke geotoop, en genieten op de meest uiteenlopende plaatsen van steeds weer nieuwe vergezichten. Maar bovenal genieten we van de rust die ons de hele tijd vergezelt. Hierboven kun je echt uitrusten en heerlijk ontspannen, ondanks sommige beklimmingen!
Een historisch toevluchtsoord
Na een wandeling van ruim drie uur keren we terug naar Ingelheim en trakteren we onszelf op een drankje in de Wasem Wijnmakerij een welverdiende verfrissing. We zitten op het zomerterras midden in het onder monumentenzorg vallende cisterciënzerklooster Engelthal. Het historische bouwwerk uit 1290 gaat naadloos over in de moderne architectuur van de vinotheek.
In de directe omgeving van het klooster ligt het wijnhotel Wasem. Dit is ook een heerlijke plek om te verblijven als je Ingelheim bezoekt. Mooie details zoals het mozaïek van wijnvaten in de ontbijtzaal of de nummers van de wijnflessenkamer spraken ons bijzonder aan toen we een kijkje namen in het nieuwe gebouw.
We komen weer
Al met al ging dit weekend in Ingelheim am Rhein veel te snel voorbij. We komen zeker terug. Op ons wacht nog de tweede Ingelheim Prädikatsrundwanderweg, de Wandeltour Westerberg met kasteel Westerhaus, wachtend om ontdekt te worden.
