Start in het recreatiegebied in het bos
We hebben al vier Hiwweltochten getest en vandaag is de laatste. Tot nu toe was elke Hiwwelt-tour afwisselend en bijzonder op zijn eigen manier; we zijn benieuwd wat de tour van dit jaar voor ons in petto heeft. Hiwweltour Neuborn zal je verrassen.
Het startpunt van de wandeling is de parkeerplaats bij het recreatiegebied Neuborn. Het heeft vannacht flink geregend en de ondergrond is vochtig. Inmiddels ziet het er echter niet meer naar uit dat het gaat regenen, dus we kijken des te meer uit naar de ongeveer acht kilometer die we vandaag voor de boeg hebben.
Al op de eerste meters worden we ondergedompeld in de natuur: Weilanden, vlinders en - door de vochtige grond - slakken, die we zo goed mogelijk proberen te ontwijken. Een echte slalom!
Wijnstokken en rozen
Zodra we het recreatiegebied in het bos verlaten, zien we de eerste wijnranken. Het is opvallend dat rozen naast veel wijnstokken groeien. Vroeger waren de rozen een soort "early warning system", want ziekten zoals meeldauw verschenen het eerst op de rozenstruiken. De wijnstokken konden dan nog goed geholpen worden. Tegenwoordig zijn er andere methoden om dergelijke ziekten te bestrijden. Maar rozen worden nog steeds met plezier geplant - misschien uit traditie of gewoon omdat het er leuk uitziet.
We passeren de rand van Wörrstadt. Als je zin hebt, kun je vanaf hier een korte omweg maken naar het centrum, maar wij blijven op de Hiwweltour en wandelen verder door de wijngaarden. We zien wijnboeren en wijngaardarbeiders de wijnstokken snoeien en moeten nog steeds een slak ontwijken. Het zijn vast slakken midden in de wijngaard.
De Rode Wijngaard Storm
Midden in de zee van wijnranken staat de Bourgondische toren, die ons al van verre aantrekt met zijn sterke, wijnrode kleur. De toren met uitkijkplatform is gemodelleerd naar de wijnbouwtorens in Bourgondië, omdat Wörrstadt daar al vele jaren een stedenband heeft met de Franse gemeente Arnay-le-Duc.
De wind fluit hier behoorlijk, maar het uitzicht is fantastisch. De wijnranken zien er vanuit dit perspectief heel anders uit, minder eenvormig en op de een of andere manier wilder. Bovendien kun je - als je weet hoe - veel kenmerkende punten van deze Hiwwelt-tocht herkennen, die in ons geval nog voor ons liggen.
Een chic huis
We vervolgen de Hiwwelt tour, nog steeds lopend door het midden van de wijngaarden. Even later bereiken we een kleine overdekte rustplaats - "geschonken door de plattelandsvrouwen, gemaakt door de bende gepensioneerden" meldt het bord onder het dak ons. Het kleine bordje met uitleg over het prachtige uitzicht dat we vanaf hier hebben over de glooiende heuvels, de vallei in en richting Sulzheim is bijzonder mooi.
We slaan de volgende omweg niet over, ook al vereist deze een relatief steile klim. Het Perka wijngaardhuis, ingehuldigd in 2011, is het eerste in zijn soort gemaakt van ultra-hogesterkte beton. Het is een gezamenlijk project van de afdelingen architectuur en civiele techniek van de Technische Universiteit van Kaiserslautern en een van de meest ongewone wijngaardhuizen in heel Rheinhessen; zeker het meest ongewone dat we op alle Hiwwelt-tours hebben gezien.
Droomachtige uitzichten en betoverende paden
Onze volgende bestemming is de Greifenberg. De geïsoleerde boom met zijn bolvormige kroon is erg opvallend en is ons al meerdere keren opgevallen tijdens deze tocht. Nu staan we eronder en genieten van een geweldig 360-graden panoramisch uitzicht over de heuvels van Rheinhessen tot aan de Taunus. Een bord wijst erop dat hier in Greifenberg Romeinse sarcofaagvondsten zijn gedaan. De wijntafel is perfect voor een korte pauze met een geweldig landschap.
Het voetpad leidt ons naar een heg waarvan de ingang er betoverd uitziet. Ik voel me bijna Alice als ik erdoorheen stap. In plaats van Wonderland wacht ons een klein pad met bomen en struiken. Onder de bescherming van het dichte bladerdak heerst er een heel ander microklimaat. "Buiten is de lucht vrij vochtig door de regen van gisteravond, maar binnen kan ik gemakkelijk ademhalen.
Romantisch Rommersheim
Na dit kleine avontuur heeft de beschaving ons weer terug. Tuinpercelen met verschillende fruitbomen, kakelende kippen en kleine tuinhuisjes verraden dat we in de buurt van een dorp moeten zijn. En ziedaar: even later staan we midden in het pittoreske centrum van Rommersheim.
We komen langs het schaduwrijke kerkplein en ik bewonder de vele kleurrijke vakwerkhuizen die langs ons wandelpad staan. In Rommersheim zijn er goede plekken om te stoppen voor een verfrissing, zoals de Ullmer Wijnhuis "Zum Woifässje of de Restaurant "Zum Gläsernen Trinkhorndie in het weekend vanaf 12.00 uur geopend zijn.
Nu gaan we weer de wijngaarden in. We wandelen hoog boven de bakstenen rode daken van Rommersheim. Zelfs zo ziet het dorp er heel charmant uit. We passeren paddocks en bereiken het stenen kruis van Rommersheim, de oudste stenen getuigenis van het dorp.
Een echte wijnwandeling
Ondertussen hebben we al een paar kilometer van deze wandeling afgelegd en herkennen we dus markante punten aan de horizon die we achter ons hebben gelaten; de Bourgondische toren bijvoorbeeld, of de bolvormige boom op de Greifenberg. Het is een geweldig gevoel om op deze manier te zien hoeveel we al hebben gedaan!
De Hiwweltour Neuborn is echt een wijnwandeling. We passeren tussendoor een paar graanvelden, maar na een paar meter duiken we weer de wijnranken in. Het pad leidt ons op en neer, we missen geen enkele "Hiwwel". Het gevoel "er middenin te zitten" is hier echt geweldig!
Een laatste omweg
Voordat we het recreatiegebied Neuborn Woud weer inrijden en zo de cirkel van deze Hiwwelt tour sluiten, maken we nog een laatste omweg. In plaats van linksaf te slaan in de richting van het bos, gaan we rechtdoor in de richting van de Eichenhof naar.
De biologische familieboerderij houdt varkens en verkoopt zelfgemaakte worst en andere regionale lekkernijen in de boerderijwinkel. We slaan genoeg souvenirs in om mee naar huis te nemen, er is nu immers niet veel afstand meer te gaan, dus de rugzak mag wel wat zwaarder worden. De vriendelijke winkelbedienden vertellen ons dat we over de grote binnenplaats kunnen lopen om een kijkje te nemen in de kruidentuin die ze zelf hebben aangelegd - zo gezegd, zo gedaan.
Terug in het bos
Nu is het echt terug naar het bosrecreatiegebied voor ons, al is het maar voor een klein stukje. We genieten van de stilte, die alleen wordt onderbroken door het getjilp van de vogels en het stille geklater van de Neubornquellebron. Dat laatste komt goed van pas na ruim acht kilometer wandelen. We verfrissen onze gezichten en droge kelen met het heerlijk koude bronwater.
Als je dorst hebt naar meer uitgebreide verfrissing, dan ben je bij de Restaurant Neuborn Forest. Bij warm weer kun je de Hiwweltour Neuborn ook in de Neubornbad en daar afkoelen in het water.
Helaas is het vandaag niet zo warm, dus keren we langzaam terug naar het beginpunt van onze wandeling. De laatste van de vijf nieuwe Hiwweltochten is gelopen en ik kan maar niet beslissen welke ik het mooist vond, want elke tocht is zo anders op zijn eigen manier. Dat vind ik waarschijnlijk ook het leukst!
