Historisch centrum van Stadecken
Begin- en eindpunt van de Hiweltour Stadecker Warte is Stadecken-Elsheim. Voordat we aan de wandeling beginnen, wandelen we door het centrum van Stadecken. Het mooie marktplein, de kerk en vooral het historische kasteelcomplex met kasteel, kasteelhof, kasteeltuin en kasteelschuur zijn een korte omweg waard. Het kasteel, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 11e eeuw, valt bijna niet op omdat het tegenwoordig stevig in het stadsbeeld is geïntegreerd.
We vullen de proviand in onze rugzakken aan met een paar zelfgemaakte worsten bij de traditionele slagerij van Harth. Met de Harth-O-Mat, een worstautomaat voor de deur van de slagerij, kunnen wandelaars ook buiten de openingstijden verse worst inslaan. Niets staat een geslaagde wandeling in de weg!
De Hiwwelt Tour begint officieel op de parkeerplaats bij de tennisbanen. We lopen een klein stukje over de weg, maar dat is niet erg, want een paar meter later gaan we rechtsaf en worden we de volgende negen kilometer volledig ondergedompeld in de natuur.
De wijngaard in
De wandelroute leidt ons langs de oude begraafplaats van Hedesheim, een van de oudste begraafplaatsen in Rheinhessen. Kort daarna ontmoeten we een paar paarden in hun paddocks, die ons eerst sceptisch aankijken, ons dan nieuwsgierig benaderen en uiteindelijk omkeren, omdat we waarschijnlijk behoorlijk oninteressant zijn zonder wortels en appels.
We laten de paddocks achter ons, passeren weilanden en graanvelden en wandelen omhoog de wijngaarden in. Na het doorkruisen van een klein bronbos bereiken we de rustplaats op de Ermel en daarmee ook het eerste grote uitkijkpunt van deze wandeling. Op het knusse zitje onder de schaduwrijke boom kunnen we onze benen even ontspannen en onze blik laten dwalen over de Selz vallei. Heerlijk!
Midden in de natuur
Op het volgende deel van de tocht verliezen we de wijn een beetje uit het oog, maar niet zonder een waardige vervanger. We lopen met het bos aan de ene kant en een zee van graan aan de andere kant. Op dit moment vecht de zon zich een weg achter de wolken vandaan en laat de korenaren goudgeel glanzen. Ontelbare vlinders fladderen voor ons op het wandelpad en verschillende dierengeluiden bereiken onze oren vanuit het bos. Puur natuur!
En de natuur is het nog lang niet zat om ons te verrassen. Als we het volgende wijngaardplateau bereiken, zien we zowaar een hert. Eerst dachten we dat het een hond was - wie verwacht er nou een hert midden in een wijngaard - maar helaas was het al verdwenen voordat we onze camera's tevoorschijn konden halen. Maar de mooiste herinneringen zijn altijd die waarvan je gewoon geniet in het moment.
Picknick met uitzicht
We genieten van de zon, de frisse lucht en het dromerige uitzicht, bijvoorbeeld bij Wingerthaus Schindegaul. Het kleine gele huisje met het rode pannendak is ingericht met gezellige zitkussens en een kaars. Wijngaardhuisjes zoals deze dienden vroeger als schuilplaats bij slecht weer voor de wijnboeren.
Er is geen teken van slecht weer vandaag en slechts een paar meter verderop staat de grote wijntafel te wachten, waar we onze welverdiende pauze inlassen. We hebben de tafel helemaal voor onszelf, maar er zouden hier makkelijk 20 mensen kunnen zitten. We genieten van onze picknick: de verse worstjes van Stadecken, broodjes, typisch Rijn-Hessische "Spundekäs" en een glas Pinot Gris. Opnieuw worden we overweldigd door het prachtige uitzicht. We willen bijna niet opstaan, maar alleen bijna!
Wandelen en kennis
Direct onder de grote tafel bevindt zich een terroir bodemprofiel. Hier kun je het kalkzandsteenprofiel van Stadeck's "Lenchen" zien en aanraken en leer je via het informatiebord interessante feiten over de geologie van de regio en de invloed ervan op de wijnbouw. We leren bijvoorbeeld dat de kalkzandsteenbodem hier afkomstig is van een zee die ooit tot ver in het Rijnse Leisteengebergte en de Hunsrück reikte.
De wandelroute gaat verder door idyllische wijngaarden. Steeds weer, achter bochten en op heuvels, ontwaren we het eponiem van deze Hiwwelt-tocht: de Stadecker Warte. Eerst klein, dan groter en groter. Na een korte omweg staat hij eindelijk voor ons - of liever gezegd: staan wij ervoor. De wachttoren werd gebouwd in 1930 en werd aanvankelijk gebruikt om beschermende middelen te mengen die wijnboeren gebruikten om hun wijnstokken te behandelen tegen schimmelziekten. Later werd er een toren aan toegevoegd die diende als observatiepost en van waaruit zwermen spreeuwen met schoten uit de wijngaard werden verjaagd.
De handtekening van de wijnboeren
We keren terug naar de Hiwweltour en vervolgen onze wandeling. Tussen alle lichtgekleurde druiven ontdekken we voor het eerst een paar wijnstokken met rode druiven, die we natuurlijk uitgebreid bewonderen.
Als er iets is waar het deze wandeling niet aan ontbreekt, dan zijn het wel ruststops. De volgende staat al te wachten onder een grote houten pergola, die vroeg of laat helemaal begroeid zal zijn met wijnranken. Elk van deze rustplaatsen draagt de liefdevolle handtekening van de lokale wijnboeren. Hier bijvoorbeeld herinnert een kleine wijngaard met een gedenksteen van sint-jakobsschelpen aan de pelgrimstochten naar Santigo de Compostella, die de wijnboeren van Stadeck en de plaatselijke bewoners al drie keer samen hebben gemaakt.
Slechts een paar meter verder ontdekken we het tweede terroir bodemprofiel van deze Hiwwelt tour. Deze keer toont het de kleimergelgrond van de Spitzberg in Stadeck en biedt het opnieuw een geweldig geologisch inzicht. De wijnstokken hebben het trouwens niet zo gemakkelijk op dit soort grond - en toch zijn het precies deze moeilijke omstandigheden die interessante en volle wijnen opleveren.
Een panorama om af te sluiten
De laatste beklimming van deze Hiwelt-tocht is een pittige, maar de beloning wacht in de vorm van een groot paviljoen midden in de wijngaard. Op dit punt staat de zon fel aan de hemel en we zijn blij met de schaduw van het paviljoen, de wind die hier waait en het geweldige 360-graden panoramische uitzicht over de wijngaarden. Op dit punt realiseer ik me weer dat Rheinhessen het grootste wijnbouwgebied van Duitsland is. Het maakt niet uit in welke richting ik kijk, de wijngaarden lijken eindeloos.
Vanaf nu gaat de Hiwelt Tour alleen nog maar bergafwaarts. Langs glooiende weiden en kuddes schapen die luid maar niet ongeïnteresseerd blaten als we dichterbij komen. Langs het idyllische Saubachbeekje, dat na een uitgebreide renaturatie weer een bijna natuurlijk waterlichaam is. Stadecken-Elsheim heeft ons terug.
Allround succes
Wat een prachtige wandeling in Rheinhessen! We werden verwend met fantastisch weer, maar ook anderszins de Hiweltour Stadecker Warte een gevarieerde en vooral liefdevol ontworpen rondwandeling die duidelijk de handtekening van de plaatselijke wijnboeren draagt. Uitgestrekte natuur, prachtige uitzichten en ook nog een heleboel interessante weetjes over Rijn-Hessische wijn en zijn groeiomstandigheden - wat wil je nog meer?
Eén reactie