De Hiwweltour Bismarck Tower: vijf goede redenen

Elk van de Hiwweltochten heeft zijn eigen karakter. Dit geldt ook voor de elf kilometer lange Hiwweltour Bismarck Toren. In de buurt van Ingelheim loopt de gecertificeerde Prädikat rondwandeling met het motto "Quer Feld Wein" van de gelijknamige toren naar de wijngaard Hundertgulden bij Appenheim en weer terug.

Laten we ons concentreren op de vijf belangrijkste redenen waarom mijn man Rainer en ik deze wandeling de moeite waard vinden:

De verscheidenheid

Mensen willen afwisseling. Dat is tenminste wat het radiostation HR3 ontdekte in een luisteronderzoek. Zo'n dergelijke wens wordt duidelijk vervuld door de Hiwweltour Bismarck Tower. Het landschap alleen alleen al het landschap: aan het begin en tegen het einde loopt de route door bossen als een oerbos. Ook onderweg staan er altijd bomen bomen staan in de schaduw - soms als een portiek. Je passeert weilanden met weilanden met boomgaarden, weilanden en door wijngaarden. Vanaf de heuvel leidt het pad naar beneden het dal in. Daar kabbelt de Welzbach en we volgen hem een tijdje, steken hem verschillende keren over. en steken hem verschillende keren over.

Deels lopen we over bos- en veldpaden, dan weer over een weiland of een geasfalteerd gedeelte. We waren onder de indruk van de steile trap, waarmee we een deel van de weg naar de Westerberg in het natuurreservaat van de Gau-Algesheimer Kopf.

Steeds weer langs de interessante historische of natuurhistorische punten langs de route: Bijvoorbeeld de nog herkenbare loopgraven van een infanteriestelling uit de Eerste Wereldoorlog, die met borden worden aangegeven. Of de informatieborden van het geo-ecologische natuurpad Gau-Algesheim. Deze geven uitleg over de geologische ontwikkeling van de regio.

Sterke start en finish

Alleen al een uitstapje naar het startpunt zou de moeite waard zijn: de 31 meter hoge Bismarcktoren steekt machtig boven de Westerberg uit. Zoals het informatiebord onthult, is het machtige bouwwerk de tegenhanger van de Germania of the Niederwald Monument in de Rheingau. Architectonisch met elementen van Art Nouveau en Neo-Romantiek herinnert de toren, die in 1912 werd geopend, ons eraan hoezeer de eerste Duitse kanselier Otto von Bismarck werd vereerd en hoe groot de patriottische geest in die tijd was. In die tijd, aan het begin van de 20e eeuw, werden overal in Duitsland dergelijke gebouwen neergezet - die in Ingelheim is een van de hoogste. Voor het beste uitzicht is het de moeite waard om de trappen naar binnen te beklimmen. Op de terugweg laat de toren vanuit de verte zien dat de rondleiding snel voorbij zal zijn.

Er zijn twee herbergen voor rust en verfrissing: De Brauser Bergschänke serveert drankjes in een mooie biertuin versierd met palmbomen en olijfbomen. Het hoogtepunt: je kunt je eigen eten meenemen. Direct onder de Bismarcktoren ligt de Bergrestaurant Waldeck Wildspecialiteiten, onder andere, buiten en binnen. Op het menu staat toepasselijk ook een "Hiwwelschnitzel" (met uien en kruidenboter).

Je kunt je auto trouwens parkeren op een van de twee grote parkeerterreinen. Bij het startpunt is een kaart het verloop van de route en zorgt voor een goede oriëntatie.

De vooruitziendheid

Steeds weer zijn we de panorama's die zich onderweg voor ons openen. We vinden het geweldig dat er bankjes zijn bankjes, sommige zelfs de typische Rheinhessen bankjes. bankjes. Vanaf de Bismarcktoren kunnen we tot aan de hoogten van de Rheingau kijken. van de Rheingau. Daar kun je bijvoorbeeld Schloss Vollrads en Schloss Johannisberg zien. te zien zijn. Dit perspectief hebben we even later ook bij de Gaga Hütte. De Schutz-Pavillon is vernoemd naar zijn bouwers, de firma Gebrüder Avenarius Gau-Algesheim, die het heeft gebouwd. In de andere richting - naar het westen de Laurenziberg en de Jakobsberg.

Dichter bij Gau-Algesheim rijst de toren van de katholieke kerk van St. Cosmas en Damian op voor de twee heuveltoppen. Beide heuveltoppen. De klim door de wijngaarden op de Hundertgulden wordt ook beloond met het centrum van Appenheim, het Nahedal en de hoogten van de Hunsrück. en de hoogten van de Hunsrück.

De worpen

Als de elf kilometer van de van de kerntocht niet genoeg zijn en wie zijn stappenteller wil blijven voeden, raad ik een omweg aan naar Gau-Algesheim. Daar leiden paden naar beneden paden direct aan het begin van de route. Er is ook een bewegwijzerde toegangsweg (1,9 kilometer) naar de Hiwwelroute (1,9 kilometer) van het station Gau-Algesheim naar de Hiwwelroute - de mooie wijngaard een alternatief start- of eindpunt.

Er heerst een uitnodigende sfeer op het historische marktplein, waar verschillende gastronomische etablissementen bij mooi weer hun tafels buiten hebben staan. Een figuur van Justitie wenkt vanaf het barokke stadhuis. Het is maar een paar stappen naar de katholieke kerk van St. Cosmas en Damian, waarvan de 63 meter hoge toren boven de actie uittorent. Niet ver daarvandaan, bij de Klopptor, hebben de plaatselijke bewoners een monument opgericht voor "Dem Schoppe" (d.w.z. een wijnsproever). Dit herinnert ons aan de woorden van de dialectdichter Alfons Molitor uit Gau-Algesheim: "E Schoppe Gespritze ist gut für de Dorscht". In Gau-Algesheim zijn er twee van de speciale "Reinhessen-AUSGEZEICHNET-Vinotheken": een in de Wijnmakerij Pfeifferde andere in Gerharz Wijnbelevenis. Er zou genoeg tijd moeten zijn voor een kleine wijnproeverij.

Slechts een paar (ongeveer 100) meter van de Hiwwelroute vind je later de bewegwijzerde Salamandergaten. Het natuurmonument maakt deel uit van het natuurreservaat "Gau-Algesheimer Kopf". Maar verwacht geen opvallende holen met veel amfibieën. Het speciale kenmerk wordt uitgelegd door het informatiebord van het geo-ecologische natuurpad: Hier zijn grondwaterafzettingen die zelfs tijdens de zomermaanden niet uitdrogen. De vormen een habitat voor zeldzame planten zoals de "zilverklokje". "zilverklokje" en verschillende soorten watersalamanders en libellen.

Nul stappen meer - want direct op het pad - brengt het, in de 100 Gulden molen om halverwege de route te pauzeren in Appenheim. Het idyllische terras in de uitgestrekte tuin van de historische molen aan de voet van de Hundertgulden wijngaard nodigt uit om te vertoeven.

Natuur van dichtbij

Een boek uit mijn jeugd heette "Wandelen met de ogen wijd open". Dit letterlijk nemen is gemakkelijk tijdens deze Hiwelt-tocht. gemakkelijk. Nu in het voorjaar bosanemonen, viooltjes, koeienlippen en druifhyacinten (ook wel "Schlotfeger" genoemd). De velden met bladeren geven aan dat er binnenkort lelietjes-van-dalen zullen uitlopen. De fruitbomen bloeien prachtig. Later in het jaar kun je lezen dat je zeldzame planten zult zien zoals moerasirissen, Turkse lelies of vrouwtjesgentianen.

We hebben ook dierenontmoetingen ontmoetingen met dieren die niet alleen leuk zijn voor kinderen: in de Guldenmühle kauwen koeien op hun kauwen en later grazen er paarden in de wei. kauwen koeien hun kauwen en later grazen er paarden in de paddocks. Naast de parkeerplaats kraaien hanen en blaten geiten. Onderweg tjilpen vogels en klopt een specht op een holle boomstam. op een holle boomstam. Steeds weer fladderen er vlinders door de lucht. waaronder exemplaren die ik nog nooit eerder had gezien, zoals de aurora vlinder (witte vleugels met oranje punten). oranje punten).

Het is de moeite waard om een camera bij de hand te hebben. De soms bizarre wortels van de bomen zijn ook prachtige motieven. Trouwens: voor Insta-fans is er een "fotolijst" bij de "Tafel van de wijn" bij de Hundertgulden. En nog een tip: Op deze rustplaats serveren de wijnboeren van de Appenheimse Hundertgulden van mei tot juli elke zondag hun wijnen.