Met de vrouw van de nachtwaker door Dalsheim - en door de tijd

Inhoudsopgave

Een aanbod dat we niet kunnen weigeren

We beginnen onze reis naar Dalsheim in het heden. Als we uit de auto stappen, zijn we echter midden in het jaar 1860 beland. Margret, de vrouw van de nachtwaker van Dalsheim, komt opgewonden op ons af met haar lantaarn en mand. Ze kan haar man niet meer vinden, het is altijd hetzelfde! Nu heeft ze geen andere keus dan te zorgen voor orde en nachtrust van de bewoners. Zouden we haar niet een uurtje willen vergezellen, dan is ze niet zo alleen? Hoe kunnen we daar nee tegen zeggen?

We beginnen te bewegen en Margret vertelt een verhaal uit haar leven. Ze is geboren in 1816. "Net als Rheinhessen zelf!" vertelt ze trots. Haar vader en grootvader waren toen al nachtwakers. Een verantwoordelijke baan, want als plaatsvervanger van de burgemeester moest hij elke nacht controleren of alle deuren op slot waren en alle branden geblust. Met 134 huizen in het dorp is dat een hele klus. Bovendien mocht er geen gespuis in het dorp rondlopen.

Aan de muur, op de loer

We gaan naar de historische Fleckenmauer, die dateert uit de 15e eeuw en zelfs in 1860 nog historisch is. De stenen muur is de enige volledig bewaard gebleven middeleeuwse stadsversterking in Rheinhessen. We beklimmen de toren en hebben een prachtig uitzicht tot Worms, Mannheim en Ludwigshafen. Het Odenwald en de Rijn zijn ook duidelijk zichtbaar.

We raden waarom de Fleckenmauer deze ongewone naam draagt. Vanwege de vele verschillende stenen, misschien? Margret weet wel beter. De naam Fleckenmauer komt van de aanduiding van Dalsheim als "Flecken". Geen stad, geen dorp, maar een Marktflecken - een oude uitdrukking voor marktstad.

Tip: Zelfs zonder nachtwachtrondleiding kun je de Fleckenmauer beklimmen bij stabiele weersomstandigheden. Als de deur van de Obertorturm op slot zit, kun je de sleutel vragen bij de Strubel Winery.

Je eigen drie muren

Terwijl de rondleiding verder gaat, volgen we de gebrandschilderde muur. Margret laat zien dat veel huizen pal tegen de stadsmuur werden gebouwd. Voor de bouw van huizen waren in die tijd dus maar drie muren nodig. Waar muurhuizen werden afgebroken, zien we hier en daar nog een schijnbaar willekeurig raam of doorgang in de gebrandschilderde muur. Margret merkt met een twinkeling in haar ogen op: "In Rheinhessen is niet alles wat het lijkt!"

Tijd voor verandering

We bereiken de heksentoren aan de westkant van de muur. Hier moet Margret de uren zingen. Speciaal hiervoor heeft ze de hoorn van haar grootvader meegenomen. Met een klein liedje kondigt ze de huidige tijd aan.

De hoorn heeft nog een andere belangrijke functie, onthult Margret. Als ze tijdens haar ronde brand ontdekt, moet ze op de hoorn blazen. De koster luidt dan de kerkklok. Dan komen alle dorpelingen aanrennen met emmers water om het vuur te blussen. Volgens Margret is er sinds kort een nieuwerwetse "brandweerauto". De brandverzekering in het dorp is ook nieuw.

Over het algemeen is er zoveel nieuw. Ze begrijpt sommige veranderingen niet. Ze bouwen hier eindeloze sporen. Maar Margret zou nooit in een trein stappen. De mensen zouden met die snelheid bij tientallen uit elkaar spatten!

De zonnekoning en het vuur

We lopen naar het centrum van Dalsheim. Margret laat ons een huis zien dat in 1716 helemaal herbouwd moest worden. Waarom? Nou, er was Liselotte van de Palts, die trouwde met de broer van de Zonnekoning. Desondanks werd het verzet van de regio tegen Frankrijk niet minder. En van daaruit werd gezegd: "Wat niet van mij kan zijn, laat het branden!". Zelfs Dalsheim bleef niet gespaard van de Pfälzer Successieoorlog en zo overleefden slechts 70 mensen in 17 families de verwoestende branden en plunderingen in het dorp. Een tragedie!

Die Fransen zijn me er eentje! Niets dan pluisjes in hun hoofd! Margret vraagt ons of we de uitdrukking "fisimatenten" kennen. Ja? Dan zouden we weten dat de Franse soldaten altijd jonge vrouwen in hun tenten wilden lokken met "Visite ma tente!

Drie kerken in het dorp achterlaten

We hebben de drie kerktorens van Dalsheim al ontdekt op de muur ter plekke. Nu laat Margret ons de kerken zien en legt ze uit waarom er zoveel kerken zijn in zo'n klein gebied. Het is eigenlijk heel eenvoudig: een katholieke, een gereformeerde en een lutherse kerk. Alles wat je nodig hebt! De laatste twee zijn tegenwoordig verenigd onder de paraplu van de Protestantse Kerk en worden afwisselend bezocht voor kerkdiensten.

Gewoon opstapelen?

Tot 1834 woonde er een tor in de Untertorturm, maar na een escalerende ruzie vertrok hij. Turmer, zogezegd. In het dorp ging het gerucht dat hij met zijn gezin naar Amerika was gegaan. Margret zegt dat veel van haar kennissen ook met dit idee spelen. De Realerbteilung maakt het leven voor de meesten van hen moeilijk.

Margret overweegt zelf ook af en toe om naar Amerika te emigreren, maar Le Havre - waar de schepen vertrekken - is veel te ver weg en ze stapt uit principe niet op de trein. Dus blijft ze hier en maakt ze haar rondjes door Dalsheim. Dat is tenslotte ook niet slecht.

We komen langs de oude school. Margret vertelt ons dat de leerlingen in de zomer maar twee uur les hebben, daarna helpen ze op het land. Dat is ook onze volgende bestemming. Aan de rand van Dalsheim staan we pal voor de wijnranken. Vanaf hier hebben we een laatste mooi uitzicht op de Fleckenmauer voordat we na ongeveer een uur afscheid nemen van Margret op de Obertorturm. Ze heeft haar man trouwens nog steeds niet gevonden ...

Een reis door de tijd

Margret's echte naam is Beate Hess en ze is een gepassioneerde reisleidster. "Als de vrouwen van nachtwakers vertellen..." is de populaire klederdrachttocht door de romantische steegjes van Dalsheim, aangeboden door de "Interessengemeinschaft Flörsheim-Dalsheimer Gästeführer" met veel hart, passie en een flinke portie dialect.

In de zomer mochten we mee met Beate Hess alias Margret. Maar de interactieve nachtwaker tour vindt eigenlijk plaats van November tot maart, elke eerste zaterdag van de maand om 19.00 uur. - als het al lekker donker is. Naast de open rondleidingen kun je ook altijd een privérondleiding voor groepen boeken.

Natuurlijk zijn er ook talloze mogelijkheden om Dalsheim en zijn Fleckenmauer te leren kennen tijdens rondleidingen in de zomermaanden. Naast de open rondleidingen op zaterdag om 17.00 uur. Er zijn ook talloze thematische en speciale rondleidingen.

Tip: Zijn jullie echte middeleeuwse fans? Om de vier jaar wordt in Dalsheim een groot middeleeuws festival georganiseerd waaraan alle verenigingen actief deelnemen. Vanwege de pandemie is het volgende festival nu verschoven naar 9 - 11.9.2022.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geschreven door:

Ik werk bij Rheinhessen-Touristik en houd me voornamelijk bezig met de evenementenkalender. In mijn vrije tijd ben ik het liefst buiten en ik ben altijd blij met nieuwe ontdekkingen en ervaringen.

Ons aanbod

Soortgelijke berichten bekijken

Meld je aan voor onze nieuwsbrief