Het is woensdagochtend 4:45 uur als het alarm op mijn smartphone me wekt. De avond ervoor heb ik mijn hardloopkleren al klaargelegd. Deze keer wil ik echter niet alleen joggen, maar ook genieten van de zonsopgang met koffie. Dus de hardlooprugzak (met een halfgevulde drinkblaas in het achtervak), een thermosbeker en zelfs een verrekijker liggen klaar. Ik verwarm de thermosbeker voor met heet water uit de waterkoker en zet dan het filterkoffiezetapparaat aan. Dan naar de badkamer. Tanden poetsen, wasje draaien. Loopkleding aantrekken. Ik heb geen zin om me te scheren. Vul mijn rugzak met koffiebeker en verrekijker en zet hem op mijn rug. Trek hardloopschoenen aan en verlaat het huis.
Selzen
Het is 5:15 uur. De lucht toont al het blauw dat me na zonsopgang zal vergezellen op mijn hardlooprondje. Oostwaarts Selzen uit, dan linksaf naar het noorden, over de Rheinhessenstraße en op een gegeven moment de wijngaarden in, langs een Wingertshäuschen bij Mommenheim en omhoog suis ik naar het Wingertshäuschen op de Winkel.
Wingertshäuschen op de Winkel
Ik ben vroeg. In het oosten gloeit de lucht nog oranje, in het westen boven het Selz-dal begint de dag te dagen. Zet mijn rugzak neer bij het Wanderfreunde bankje, haal mijn thermosbeker en verrekijker tevoorschijn. Geniet van de stilte en laat af en toe je ogen dwalen met de verrekijker, neem af en toe een slok koffie. In het oosten verandert de gloed in rood. Een klein wolkje glinstert al in het directe zonlicht. Dan, om 5:59 uur, breekt de zonneschijf stukje bij beetje door de horizon. Verblind door het licht. Het silhouet van de skyline van Frankfurt breekt door de horizon in een oranje schemering. Geniet, drink koffie en verken de omgeving met een verrekijker.
Kapel in de wijngaarden van Zornheim
Om 6:15 uur ga ik verder met hardlopen. In het milde zonlicht en de blauwe lucht ren ik over de hoge grond op de Dagtocht Zornheimer Berg op naar de kapel in de wijngaarden van Zornheim. De eerste zonnebloemen hebben hun hoofd al opgeheven en zich naar de zon gekeerd. Een hommel, nog steeds een beetje stijf, klautert op eentje rond.
Wijnpaviljoen Zornheim en mooiste wijnuitzicht 2020 Rheinhessen
Om ongeveer 6:25 uur bereik ik het wijnpaviljoen en het mooiste wijnuitzicht 2020 Rheinhessen. De zon staat nog laag en verspreidt een oranje licht. De feelgood bank lonkt. Ik kan er niets aan doen, het is mijn natuur: het bankje en de rest van de koffie zijn van mij. Een eenzame tractor staat eenzaam in de schaduw. Ik grijp hem en zet hem op een steen zodat hij de zon kan voelen.
Naar het Wingertshäuschen op de Hohberg
Ik treuzel hier een hele tijd. In het oosten reikt het uitzicht tot Frankfurt, aan de overkant van de Selz vallei kan ik de Donnersberg zien liggen, zo'n 30 km verderop. Een ochtendwandelaar passeert me levendig op het boerenpad, we groeten elkaar met een glimlach. Uiteindelijk ga ik weer op weg. Ik ben benieuwd of ik de wandelaar zal inhalen. Met de zon achter me loop ik naar het westen, langs een klein Wingertshäuschen. Kort voor het Wingertshäuschen op de Hohberg haal ik eindelijk de snelle wandelaar in.
Naar beneden in de Selz vallei
Ik strik mijn veters, die los zijn geraakt, en draaf dan door de wijngaarden de vallei in. Op een gegeven moment passeer ik weer een klein wijngaardhuis. Dan ben ik bijna beneden, kom bij de Paulinenhof voorbij. Terug naar het oosten, een laatste blik over een zonnebloemveld naar de Selzer Berg. Blij en tevreden ren ik door Selzen naar huis. Bijna twee en een half uur na mijn start ben ik terug bij de flat. Mijn eerste stop is de koffieautomaat.