Geïnspireerd door de herfstkleuren tijdens mijn wandeling op de Hiweltour Stadecker-Warte Ik bewaar de kleurrijke herinneringen graag voor de sombere winterdagen.
Ga mee op een ontspannende wandeltocht die begint in de wijngemeente Stadecken-Elsheim, ca. 15 km ten zuidwesten van Mainz, direct aan de rivier de Selz. Het is overigens niet alleen een aanbevolen wandeltip in de nazomer, want in alle seizoenen wachten ons vele prachtige uitzichten op de heuvels van Rheinhessen.
Gezellig Saubachdal
Vanaf de parkeerplaats bij de tennisbanen in Stadecken-Elsheim loopt de toegangsweg langs paardenweiden door het natuurreservaat Woog- und Bruchwiesen.
De goed bewegwijzerde Hiwweltour Stadecker Warte splitst zich bij de hoofdweg, dus ik besluit de korte route door de woonwijk te nemen en begin aan een prachtige herfsttocht in de rust van het Saubachdal.
Nadat ik de laatste huizen achter me heb gelaten, leidt het pad direct langs een kleine vijver. Als u uw eerste pauze wilt nemen, vindt u hier bankjes. De route gaat verder langs de gerenatureerde Saubachbeek over graspaden.
De herfstzon laat de kleurrijke bladeren op de grond en aan de struiken gloeien en wandelen is dubbel zo leuk. Aan het einde van het Saubachdal is in de verte de eerste Hiwwel al te zien. Hoe hoger het pad me brengt, hoe sensationeler de uitzichten worden. Tijdens de beklimming pauzeer ik steeds weer om van het uitzicht en het kleurenspel te genieten. De bladeren aan de wijnranken veranderen langzaam van kleur, de eerste vorst heeft ze nog niet op de grond doen vallen. Velden, weiden en wijngaarden lijken op een kleurrijke lappendeken en vormen een patroon in de mooiste natuurtinten. Ik wil de geur van de herfst inademen en het warme kleurenspel bewaren voor de bewolkte winterdagen.
Sensationele vooruitziendheid in het wijnpaviljoen
De Hiwweltour Stadecker Warte wordt gekenmerkt door zijn gevarieerde en talrijke rustplaatsenHet zijn stuk voor stuk kleine hoogtepunten onderweg. Het is tijd voor mijn eerste pauze in het wijnpaviljoen.
Geniet van het panoramische uitzicht op de Selz vallei op een van de ligstoelen, denk na over je gedachten, voel de warme herfstzon op je huid - dit is de plek om het te doen. Het wijnpaviljoen is een welkome schuilplaats als de regen je tijdens de wandeling verrast of als de wandeling in de zomerhitte om een pauze vraagt.
De snack die we hebben meegenomen smaakt bijzonder lekker na de inspannende klim met dit uitzicht. Een foto in een fotolijstje met een panoramisch uitzicht over de Rijn-Hessische Hiwwel als souvenir.
Bewonder de geologie en het uitzicht
Op slechts een paar minuten lopen bereiken we het "klei-mergel bodemprofiel". Op de rustplaats kunnen de gesteentelagen duidelijk worden herkend en uitgelegd op een informatiebord. Je kunt meer te weten komen over de bodemprofielen en het terroir op hier lees meer.
Op de naburige kleine "pelgrimswijngaard" op de Spitzberg herinnert een gedenksteen aan de pelgrimstochten naar Santigo de Compostella, die de wijnbouwers van Stadeck en omwonenden al drie keer samen hebben gemaakt.
Een bezoek aan de naamgenoot
In het zicht ontdekken we de naamgever van de Hiwweltour: de Stadecker Warte. Oorspronkelijk gebouwd in 1930, diende het de wijnboeren als centraal punt voor het mengen van de sproeimiddelen voor de wijngaarden en later - zoals de naam al doet vermoeden - als hoger gelegen uitkijkpunt voor de Rijn-Hessische "Wingertsschütz". Het was zijn taak om de vraatzuchtige zwermen spreeuwen uit de wijngaarden te verjagen met een verjaagpistool. Sindsdien is het vervangen door geweren en roofvogels. Tegenwoordig is de toren een populaire rustplaats voor wijngaardrondleidingen.
Iets geweldigs trouwens
Een trouwe metgezel op mijn trektocht is een onopvallende blauwbloeiende plant langs de kant van de weg. Ik weet zeker dat iedereen hem wel eens heeft gezien langs bermen en paden. Zijn naam past gewoon goed bij mijn route van vandaag en ik wil je een verhaal vertellen over deze blauwe schoonheid.
Een legende over de cichorei (Cichorium intybus) vertelt over een betoverde prinses die samen met haar kamermeisjes langs de kant van de weg tevergeefs wacht op haar geliefde, die vermist is geraakt in de oorlog. De blauwe bloemen van de cichorei symboliseren de blauwe ogen van de wachtende prinses; ze strekken hun blauwe bloemblaadjes elke ochtend uit naar de zon en laten 's avonds hun hoofd hangen omdat de prins niet is teruggekeerd.
Maar terug naar het kwaliteitspad, dat door "Wanderbares Deutschland" als droomroute is erkend. Het maakt indruk met zijn sensationele uitzichten in combinatie met de Rijn-Hessische wijncultuur, die aan de wandelaar wordt gepresenteerd door het levendige ontwerp van de route. De route gaat verder over de kronkelende stijgingen en dalingen in het Stadecker district naar het volgende leerzame bodemprofiel van kalkzandsteen bij de Stadecker "Lenchen". De rand van de groeve is indrukwekkend in de vroeg ondergaande avondzon.
Niet ver daarvandaan staat de wijntafel, die ook uitnodigt tot een pauze en een fantastisch uitzicht biedt over de wijngaarden.
Gouden bladeren begeleiden ons naar beneden in de vallei
Een bosgedeelte is een must op een afwisselende tocht. De verscheidenheid aan kleuren is sensationeel, vooral in de herfst, en paddenstoelen ontspruiten in deze tijd van het jaar door de losse bosbodem en nodigen je uit om ze te bewonderen.
Eenmaal terug in de vallei passeer je een drinkstop als de fles al leeg is - hier kun je hervullen.
Een andere groep zitplaatsen bevindt zich op de "oude begraafplaats van Hedesheim". Een informatiebord herinnert aan een van de oudste begraafplaatsen in de omgeving.
Een korte reis terug naar de Romeinse tijd
Het is zeker de moeite waard om even rechtsaf te slaan op het rechte stuk.
Waar ooit een villa rustica stond, is de "Romeins infopunt"met een rustplaats voor fietsers en wandelaars. Een venster op het verleden dat ons vertelt over de gewoonten van de kolonisten uit die tijd en de geschiedenis tot leven brengt. Een korte film neemt me mee op reis van de Romeinse tijd via de Middeleeuwen naar het heden.
Het pad leidt langs het fietspad terug naar de splitsing bij het startpunt van de Hiwweltour; het laatste stuk van het toegangspad leidt langs dezelfde route terug naar de parkeerplaats. Een geslaagd einde van mijn tocht met allerlei herfstsferen, die ik graag wil meenemen naar het donkere en koele seizoen. Ik weet zeker dat ik mijn foto's comfortabel bij de open haard kan bekijken en de zon op mijn gezicht kan voelen op deze mooie herfstdag.
Veel plezier met het verzamelen van kleuren en zonnestralen!
Tip:
Als je wilt, kun je je snack met regionale specialiteiten van tevoren bestellen en afhalen: Rent-a-Picnic.
